Если есть на свете города к которым дождь к лицу то Батуми в их числе. Он входит если не в тройку то бесспорно топ пятёрку. Если б не этот пронизывающий на сквозь холод и сырость ... но всю это легко компенсируется красотой батумских домов и их отражением на мокрых улицах и площадях . Большой зонт, хорошая обувь, горячи батумский кофе, музыка в наушниках и желание брадит... вот набор для хорошего настроения
ეს იმ საღამოთა რიცხვს მიეკუთვნება... უბრალოდ რომ გინდა იარო, იარო მარტომ, იარო მხოლოდ, იარო და ათვალიერო ირგვლივ ყველაფერი ისე თითქოს პირველად ხედავ, პირველად ათვალიერებ და პირველად ხარ ამ ქალაქში. პირველად ხარ მარტო და ეს მოგწონს, იმიტომ რომ არ გინდა საუბარი. არ გინდა იმიტომ კი არა რომ გაბრაზებული, ნაწყენი ან უხასიათოდ ხარ. უბრალოდ არ გინდა საუბრით ის რაღაცნაირად მკრთალი, მსუბუქი მაგრამ საოცრად ლამაზი და სუფთა მელოდია გაწყვიტო რაც შენმა განწყობამ დაიჭირა... ახლა სწორედ მასზეა შენი საღამო მომართული და ეს გსიამოვნებს...
გსიამოვნებს ისიც რომ წვიმს, რომ ქუჩები ცარიელია, რომ სველი ასფალტი რომელზედაც სველი ავტომობილების სველი საბურავები სულ სხვა - სველ ხმაზე დასრიალებენ, შენთვის უცნობ ქალაქს ირეკლავს... რომელიც ასე ძალიან გავს ნაცნობს.
|
რომ ქოლგა წვიმის წვეთების რუხის ქვეშ სწორედ იმ ხმაზე გრუხუნებს - ბავშვობაში, საგანგებოდ რომ გადიოდი საწვიმარის ღარის ქვეშ და გიხაროდა ქოლგით „ამოდენა ნიაღვარს“ რომ უმკლავდებოდი.
|
რომ განათებული ლამპიონების რიგი სწორედ იქეთკენ მიდის საითაც შენი გზა მიემართება...
რომ ის ბარი და ის ადგილი ისევ ისე შენი და სასურველია როგორც ის ყავა, წვიმიანი ქუჩიდან შემოსულს რომ გითბობს გულმკერდს.
რომ ზიხარ, სვამ ყავას, უყურებ დიდი ვიტრაჟის მიღმა სველ ქალაქს და გგონია რომ შენს წინ რაღაც ძალიან კარგი, თბილი, ლამაზი კლიპის კადრები მიდის. კლიპის, რომელსაც შენი მუსიკა ერთვის...
|
ნახევრად ცარიელი ბარი, ყავა, შენი მუსიკა. გარეთ კი წვიმს, წვიმს, წვიმს...
Прекрасно. замечательные фотографии. Я влюблена в батуми
ReplyDelete