სისხლის ზღვა

ძნელია ამ არსებას უბრალო ძუძუმწოვარი უწოდო. ის საოცრად მომხიბვლელი, ჭკვიანი და საზრიანია. ძუძუმწოვართა შორის ალბათ ძაღლის და კატის შემდეგ (მათ წინ თუ არა) სწორედ ის იკავებს "ადამიანის მეგობრის" ნიშას. რამდენჯერ მოვხიბლულვართ მათი, რამდენჯერ მივსულვართ დელფინარიუმში, რამდენჯერ გაგვივლია კიდეც გულში რომ ის იმდენად ლამაზი და ჭკვიანია რომ გარკვეულწილად სასჯელიც კია მისი აუზში ტყვეობაც ჩვენდა გულის გასახარად და თვალსეირად. თუმცა მათი "მომღიმარი" სახის და ოინების შემყურეს გიხარია კიდეც რომ გაქვს შანსი მათთან ახლოს ყოფნის. არ ვიცი თქვენგან რამდენს გქონიათ შანსი ღია ზღვაში მათი ხილვის ან კიდე მათთან ცურვის. ეს ენით აუღწერელი რამაა. დელფინი. არსება რომელსაც ძალიან ადვილად შეუძლია ჩვენი მოჯადოება. ლურჯი ზღვიდან ამოცურებული დელფინი - მშვენიერია.
იცით თუ არა რომ დელფინის ემბრიონი, როცა დედის მუცელში იმყოფება, ძალიან წააგავს ადამიანის ნაშიერს. იქნებ ისიც გაგიგიათ რომ არსებობს ლეგენდები, რომლის მიხედვით დელფინები ადამიანთა წინაპრები არიან, რომლებმაც უარი განაცხადეს დედამიწაზე ამსვლაზე. თუმცა ადამიანებთან კონტაქტი მაინც არ გაუწყვეტიათ. მაგრამ დღეს არა დელფინებზე, არამედ დელფინების ყველაზე კარგ და დიდ მეგობარზე ადამიანზე მინდა მოგითხროთ.

დანიაში, ფარერის კუნძულებთან ყოველ წელს ზღვა წითლდება. არა რაიმე წყალმცენარეების ან ქიმიური ქარხნების მიერ ჩაღვრილი ნარჩენების გამო. აქ, ყოველ წელს დანიელი ჭაბუკები და მამაკაცები თავიანთი მამაკაცობის დასამტკიცებლად ზღვის ნაპირთან იკრიბებიან და ნაპირთან ახლოს მოდენილ დელფინებს ხვდებიან. "ხვდებიან"!?

გრინდები, ასე უწოდებენ ამ ჯიშის დელფინებს. რომლებიც დანიის ნაპირებთან ბინადრობენ. დელფინებს რომლებიც ნამდვილად ვერ დაიკვეხნიან ადამიანებთან მეგობრობას...
მომაკვდავი, ალესილი კავებით დაფატრული დელფინები კუდს განწირულად ურტყამენ წყალს, ცდილობენ თავის დაღწევას. მაგრამ ამაოდ. ზურგიდან ყოველ ამოსუნთქვაზე ჰაერის ნაკადს წითელი შადრევანიც მოყვება. სასოწარკვეთილნი სიკვდილის წინ კი ისეთ საზარელ ხმას გამოცემენ... რომელიც თვითმხილველთა თქმით ძალიან წააგავს პატარა ბავშვის განწირულ ყვირილს. მათი სისხლით გაწითლებულ ზღვაში კი წელამდე შესული ვაჟები ერთმანეთს ეჯიბრებიან - ვინ მეტს, ვინ უფრო სწრაფად და ვინ უფრო ოსტატურად მოუსწრაფებს სიცოცხლეს. თუ ადრე ეს ჭაბუკის მამაკაცად ქცევისადმი მიძღვნილი ინიციაციის გარკვეული რეტუალი იყო. დღეს ეს უბრალოდ სისხლიანი სასაკლაოა. სადაც ბუნების გვირგვინი, ზნეობის მწვერვალი ადამიანი წელამდე სისხლში დგას და ეს მას უხარია. სისხლითაა გაბრუებული და მთვრალი. სხვა არაფერი შეიძლება უწოდო ამ სანახაობას....

ადამიანი ... რა ამაყად ჟღერს ეს სიტყვა ...

რა შეიძება თქვა ... სისხლიან ზღვაში მდომებო მოგიტყანთ ადამიანობაც და ფესტივალიც